وصیت‌ها، رمان جدید و فوق‌العاده‌ی «مارگارت اتوود» به شکل عجیبی شرایط زن‌ها را در ایران و بسیاری کشورهای دیگر یادآوری می‌کند. خود #اتوود در مصاحبه‌ای گفته است این رمان را با الهام از شرایط ایران نوشته است! جمله‌ای که باعث شد فرایند دریافت مجوز برای این کتاب مهم، طولانی و دشوار شود. البته در توصیف اتوود از شرایط ایران، کمی اغراق است و بیشتر نشان می‌دهد او می‌داند چه قدر در ایران محبوبیت دارد، اما از اساس هم حرف بی‌ربطی نیست. با خواندن این رمان و البته #سرگذشت_ندیمه نظام مردسالار و فضای بسته‌ی زنان در ایران به صورت دردناکی یادآوری می‌شود. و شاید با همین یادآوری‌ها بتوانیم اندکی به اصلاح امیدوار شویم.
اتوود با رمان سرگذشت ندیمه به شهرتی جهانی دست یافت. این رمان که نخستین بار سال ۱۹۸۵ منتشر شد، در طول سی و پنج سال گذشته، همواره یکی از کتاب‌های مورد علاقه‌ی خوانندگان سراسر جهان بوده است. اتوود با رمان سرگذشت ندیمه، جایزه‌ی آرتور سی کلارک را دریافت کرد، اما خود او رمانش را چیزی فراتر از این‌ها می‌داند. به هر حال حالا او بعد از سی و پنج سال، رمان باشکوه دیگری نوشته است که درواقع ادامه‌ی ماجراهای «سرگذشت ندیمه» است.
«وصیت‌ها» مثل «سرگذشت ندیمه» در فضایی آخرالزمانی رخ می‌دهد. دنیایی که در آن زن‌ها به شکل اغراق‌شده‌ای تحت ظلم مردها قرار دارند و شرایطی را تجربه می‌کنند که اگرچه واقعی به نظر نمی‌رسد، اما به شکلی غیرمستقیم به نقد جامعه‌ی مردسالار جهانی می‌پردازد. داستانی فوق‌العاده جذاب و تاثیرگذار که ماجراهایش پانزده سال بعد از رمان اول رخ می‌دهد.
اتوود با رمان «وصیت‌ها» جایزه‌ی بوکر و جایزه‌ی گودریدز ۲۰۱۹ را از آن خود کرد.
بریده‌هایی از کتاب:
«دخترها از هر نوع، چه آن‌ها که از خانواده‌های خوب بودند و چه از خانواده‌های سطح پایین‌تر باید در سن کم ازدواج می‌کردند، قبل از این‌که برخوردی اتفاقی با مردی نامناسب رخ دهد که منجر به چیزی به اسم عاشق شدن یا بدتر از آن از دست دادن بکارت شود. از این چیز شرم‌آور باید به هر قیمتی اجتناب می‌شد، زیرا عواقبش می‌توانست خیلی بد باشد. سنگسار سرنوشتی نبود که کسی برای فرزندانش بخواهد و لکه‌ی ننگ این کار پاک‌نشدنی بود.»
.
«عمه استه در کلاس شکرگزاری طبیعت به ما تصویری از خدا داده بود که دستانش را بر درختان مُرده‌ی زمستان می‌کشید و آن‌ها را سبز و پرشکوفه می‌کرد. عمه استه اضافه کرده بود هر برگ برای خودش یگانه است، درست مثل شماها! این خیالی زیبا بود.»